قاتلان گفت وگو
قاتلان گفت وگو
آیا گفت وگو در جلسات شما فرساینده است ؟ اگر گفت وگو به افراد انرژی نمی دهد و بر کار آنها متمرکز نیست ، به دنبال عوامل زیر بگردید
گفت وگوی بلاتکلیف
علائم :
سردرگمی حاکم است . جلسه بدون مشخص شدن گام بعدی پایان می یابد . هر کدام از افراد از جلسه برداشت هایی در جهت منافع خود دارند و زمانی که اهداف به دست نیامدند ، هیچ کس را نمی توان مسنون دانست .
علاج :
با تضمین این که همه بدانند چه کسی ، چه کاری را تا چه زمانی انجام خواهد داد ، جلسه را پایان بدهید . این کار را در صورت لزوم به صورت مکتوب انجام دهید و مشخص سخن بگویید .
مسدود شدن راه اطلاعات
علائم :
ناتوانی در ارائه کردن کلیه اطلاعات به درد بخور به جلسه . پس از آن که تصمیم گرفته شد ، حقیقت یا نظر مهمی به اطلاع جمع می رسد و این کار فرایند تصمیم گیری را از نو آغاز می کند . این الگو به طور مکرر روی می دهد .
علاج :
دردرجه اول مطمئن شوید که افراد مناسب در جلسه حضور دارند . هنگامی که اطلاعات جدید مطرح می شود ، فورا آن را میان جمع پخش کنید . با طرح این پرسش که « چیزی را فراموش نکرده ایم ؟ » به صراحت انتظار خود را از باز بودن و رک گویی شرکت کنندگان مطرح کنید . از مربی گری و مجازات برای اصلاح احتکار اطلاعات استفاده کنید
دیدگاه های جزئی نگر
علائم :
افراد به دیدگاههای تنگ و منافع خود می چسبند و نمی پذیرند که دیگران هم منافع معقولی دارند .
علاج :
تا هنگامی که مطمئن نشده اید همه جنبه های موضوع مطرح شده اند ، جلسه را ادامه بدهید . به طور مکرر هدف مشترک را اعلام کنید تا توجه همه را بر تصویر بزرگ متمرکز کنید . گزینه های مختلف تدوین کنید . از مربیگری استفاده کنید و نقش کار افراد را در تحقق مأموریت کلی بنگاه به آنها نشان بدهید
هرکی هرکی
علائم :
رهبر با ناتوانی در هدایت بحث به رفتارهای منفی پر و بال میدهد . « کلاش ها » کل گروه را تحت فشار قرار می دهند تا دیگران تسلیم نظر آنها شوند ، « منحرف کنندگان » ، از این شاخه به آن شاخه می پرند و حکایت تعریف می کنند ، از قبیل « هنگامی که ده سال پیش این کار را انجام دادم … » یا گروه را با ذکر جزئیات غیرضروری مشغول می کنند ، « ساکتان دروغگو » عقاید واقعی شان را ابراز نمی کنند یا با چیزهایی اعلام موافقت می کنند که قصد عمل کردن به آنها را ندارند و « تفرقه اندازها » با جلب حمایت برای دیدگاه های خود در خارج از سازوکارهای عملیات اجتماعی در داخل گروه دسته بندی ایجاد می کنند یا در طول جلسه به بحث های موازی می پردازند .
علاج :
رهبر باید با نشان دادن مکرر این که کدام رفتارها قابل قبول اند و با مجازات کردن آن هایی که بر ادامه رفتارهای منفی پافشاری می کنند ، قدرت درونی اش را اعمال کند . اگر مجازات های ملایم نتیجه ندهد ، رهبر باید آماده باشد که فرد متخلف را از گروه کنار بگذارد .
منبع: ده مقاله از هاروارد که باید خواند درباره تصمیم گیری