چرخه مدیریت منابع انسانی:
الف) نظام جذب و استخدام کارکنان.
ب) نظام آموزش و پرورش کارکنان.
ج) نظام نگه داري و بهداشت کارکنان.
د) نظام کاربرد( بکارگيري) کارکنان در سازمان.
الف) نظام جذب و استخدام کارکنان:(نيرويابي[9]):
• نيرويابی عبارت از فرایند تحقیق و شناخت نیروهای مستعد و تشویق آنان جهت استخدام در سازمان میباشد.
• در سازمانهای رسانهای باید نیروهایی یافته شوند که با رسمیت پایین، تمرکز کم، ارتباطات سازمانی زیاد، عدم استانداردسازی، تخصصگرایی پایین و تحولات بسیار توان هماهنگی داشته باشند.
• اطلاع از ميزان، نوع و سطح پستهای خالی قبل از هر گونه اقدام برای نيرويابی ضروری میباشد.
گاهی با تجديدنظر در مشاغل و يا استفاده از اضافهکاری و واگذاری کارها به منابع خارج از سازمان، نياز به نيرويابی منتفی میگردد
جذب انجام يک سلسله عملياتی است که پس از يافتن نيروهای انسانی مورد نياز سازمان، نظر آنان را به سازمان و استخدام درآن جلب میکند.
* گزینش مرحلهای است برای تشخيص و مقايسه شرايط متقاضيان شغلی با شرايط احراز مشاغل به منظور انتخاب بهترين نامزد ممکن برای تصدی شغل مربوطه.
ب) نظام آموزش و پرورش مديريت منابع انساني:
آموزش[10] یکی از پیچیده ترین وظایف در اداره امور هر سازمان و به ویژه در مدیریت نیروی انسانی است . پس از نظام جذب ، نظام بهسازی[11] و به کارگیری مناسب منابع انسانی قرار دارد . در حقیقت آموزش از مهمترین اقدامات و برنامه های هر سازمانی بوده و نظام آموزشی تکمیل کننده نظام استخدامی به شمار می رود باعث توانمندی نیروی انسانی موجود شده و موفقیت های آتی را تضمین می کند آموزش و بهسازی باعث بینش و بصیرت عمیق تر دانش و معرفت بالاترو توانایی و مهارت بیشتر انسان های شاغل در سازمان برای اجرای وظایف محول شده و در نتیجه موجب نیل به هدف های سازمانی با کار آیی و ثمربخشی بهتر و بیشتر است.
پیگور و مایر[12] در زمینه نقش آموزش می گویند :
آموزش خوب ، نارضایتی شغلی و دوباره کاری را به مقدار زیاد کاهش داده و کارکنان را یاری می دهد که با تمام ظرفیت خود کار کنند . یک چنین هدف های مهمی تحقق نمی یابند مگر آنکه تمام سلسله مراتب سازمان (از مدیر اجرایی تا کارکنان ) به اهمیت آموزشی اگاه باشند .
فواید و مزایای آموزش نیروی انسانی :
به طور کلی از مطالعه منابع در دسترس می توان فواید و مزایای آموزش کارکنان را به شرح ذیل بیان داشت که در برگیرنده فواید سازمانی ، اجتماعی و فردی کارکنان می باشد.
1- ایجاد هماهنگی در نحوه انجام کارها و جلو گیری از تداخل وظایف و مسئولیت ها و دوباره کاری ها در سازمان .
2- شکوفا کردن استعدادهای نهفته کارکنان و تقویت روحیه و ایجاد ثبات در سازمان .
3- ایجاد رضایت شغلی و کاهش میزان تمرد و کشمکش و غیبت و سایر رفتارهای ناهنجار و تقلیل سطح هزینه ها و حوادث .
4- ایجاد زمینه رشد و موفقیت در امور شغلی ، اجتماعی ، انفرادی ، خصوصی .
5- کمک به افزایش کارآیی فردی و اثربخشی سازمانی .
ج) نظام نگهداری منابع انسانی:
نظام نگهداري منابع انساني باعث ميشود در دراز مدت گردش نيروي انساني کاهش و بهرهوري سازمان افزایش یابد. چه بسا در سازماني با بهترين شيوههاي استخدامي شايستهترين افراد برگزيده و به خدمت آن سازمان درآمده باشند (نظام جذب)، سپس با روشهاي مختلف ارزيابي و آموزش (نظام بهسازي) موجبات افزايش بينش، مهارت و دانش اين کارکنان فراهم شده باشد. اما چنانچه در طول خدمت از آنان به نحو مطلوب نگهداري نشود يا در سازمانهاي ديگر جاذبههاي بيشتر و بهتري فراهم باشد، باعث ميگردد آن افراد بهويژه افراد خبره به راحتي سازمان مزبور را ترک کنند و جذب آن سازمانها شوند و در نتيجه زحمات، تلاشها و هزينههاي مربوط به استخدام، تربيت و تجهيز نيروي انساني و سرمايهگذاري روي افراد به هدر ميرود. (کاظمي، 1372، 166).
نظام نگهداري منابع انساني داراي چهار مولفه ميباشد:
1- ايمني[14]
2- بهداشت[15]
3- مزايا[16]
4- -خدمات[17]
توجه به عوامل یاد شده در واقع استقرار يک نظام مناسب نگهداري منابع انساني مي تواند سلامت اداري کارکنان را در سازمان حفظ و در گام بعدي ارتقا دهد. لذا ضروري است مديران منابع انساني و همچنين مديران ارشد سازمان به اين نکته توجه خاص داشته و در راه استقرار نظام نگهداري کارکنان با توجه به عوامل چهارگانه گفته شده، تلاش کنند تا در کنار سلامت اداري، ماندگاري کارکنان نيز افزايش يابد.( حسن بیكمحمدلو/كارشناس برنامهريزي راهبردي شرکت پرسی ایران گاز).
د) نظام کاربرد(بکارگيري) مديريت منابع انساني:
اهمیت و ضرورت توانمندسازی کارکنان در سازمانها:
سازمانهای امروز تحت تاثیر عواملی از قبیل افزایش رقابت جهانی، دگرگونیهای ناگهانی، نیاز به کیفیت و خدمات پس از فروش و وجود منابع محدود و… زیر فشارهای زیادی قرار دارند. پس از سالهای زیادی تجربه، دنیا به این نتیجه رسیده است که اگر سازمانی بخواهد در اقتصاد و امور کاری خود پیشتاز باشد و در عرصه رقابت عقب نماند باید از نیروی انسانی متخصص، خلاق و باانگیزه بالا برخوردار باشد. منابع انسانی اساس ثروت واقعی یک سازمان را تشکیل میدهند. بین سرمایه انسانی و بهرهوری در سازمانها رابطهای مستقیم وجود دارد. از دغدغههای مهم بنگاههای اقتصادی موفق جهان، گردآوری سرمایه انسانی فرهیخته و خردورزی است که قادر به ایجاد تحول در سازمانی که به آن متعلقند، باشند. یک سازمان موفق مجموعهای است مرکب از انسانهایی بافرهنگ سازمانی، اندیشه و اهداف مشترک که با کار گروهی در نظام انعطافپذیر سازمان، تجارب و دانش خود را با عشق به پیشرفت روزافزون سازمان در اختیار مدیریت خود قرار میدهند. بنابراین هر فرد نسبت به سازمان و وظیفهای که انجام میدهد، احساس مالکیت خواهد کرد. استفاده از تواناییهای بالقوه منابع انسانی برای هر سازمانی مزیتی بزرگ به شمار میرود.
منبع: http://www.modiredolati.blogfa.com/post/1