روش مطالعه موردی
تعریف:
مطالعه موردی روشی است که به عنوان بخشی از آموزش و توسعه مدیریتی خارج از شغل مورد استفاده قرار می گیرد.
این شامل شرح کتبی دقیق از یک سناریوی تصمیم گیری در زندگی تحریک شده یا واقعی است.
انتظار می رود که کارآموزان با استفاده از توانایی تصمیم گیری خود با مهارت کار در تیم ، مشکلات بیان شده در این پرونده را حل کنند.
هدف
هدف از روش مطالعه موردی ، توسعه شایستگی مدیریتی ، مهارت حل مسئله و مهارت تصمیم گیری است.
مربی فقط به عنوان یك تسهیلگر برای راهنمایی بحث عمل خواهد كرد اما هیچ تركی برای ترغیب كارآموزان به مشاركت و تسلط بر مدارك تحصیلی خود ارائه نمی دهد.
مزیت
مزیت روش مطالعه موردی این است که کارآموزان را در معرض طیف وسیعی از موقعیت ها قرار می دهد ، که در غیر این صورت ممکن است صورت نداشته باشند و از این طریق به آنها اجازه می دهد مهارت های خود را آزمایش کرده و نقاط قوت خود را توسعه دهند.
علاوه بر این ، این روش رفتار واقعی زندگی را برای کمک به کارآموزان در درک و بهبود رفتار خود در وضعیت بحرانی تحریک می کند. مزیت دیگر این است که مطالعات موردی باعث تحریک نوآوری و ایده هایی می شود که می توانند در مورد شغل دیگر به کار روند.
با این حال ، بسیاری از موارد موردی توسط کارآموزان غیر واقعی و در نتیجه بی ربط تلقی می شود. به عنوان یک نتیجه ممکن است کارآموزان تلاش کافی برای تولید راه حلهای مناسب انجام ندهند.
علاوه بر این ، در زندگی واقعی مشکلات همانطور که در مطالعه موردی است در کاغذ ارائه نمی شود ، بنابراین مهارت های شناسایی مشکل ایجاد نمی شود. سرانجام ، مطالعات موردی جواب درست یا نادرستی ندارند ، بنابراین اعتبار سنجی راه حل دشوار است.
از این رو ، این نتیجه گیری از تعریف روش مطالعه موردی به همراه بررسی اجمالی آن است.
https://www.mbaskool.com/business-concepts/human-resources-hr-terms/15101-case-study-method.html
